Ik ben Marjot

Alles in ons lichaam werkt samen. Ons verstand en ons lijf, denken en voelen, vormen een geheel en beïnvloeden elkaar. In onze maatschappij lijkt de nadruk vooral te liggen op ons verstand. Onze ratio en logica waarderen we enorm. Maar met denken komen we minder ver als we het niet kunnen koppelen aan wat we voelen. Het is leven als een kop zonder kip.

Toch zul je mij nooit horen zeggen dat je uit je hoofd moet komen en helemaal vanuit je gevoel moet leven. Ik hecht veel waarde aan ons mensen als denkende wezens. Plannen, analyseren, reflecteren zijn mooie kwaliteiten van ons verstand.

In de ideale situatie zijn denken en voelen in evenwicht. En kun je beide inzetten op een manier die goed voor je is. Je hebt dan juiste mix; je hebt je zaken op een rijtje, je voelt wat goed voor je is en hebt het lef om stappen te zetten. Het liefst in de richting die jou geluk brengt.

Toen ik 17 jaar was werd ik al fietsend geschept door een auto. Een jarenlange revalidatie volgde en nog dagelijks ondervind ik de gevolgen hiervan. In dit artikel schrijf ik hoe dit ongeluk me heeft geïnspireerd. Waarom? Hopend dat jij mijn verhaal leest en denkt "als zij het kan, kan ik het ook".

Vanuit mijn interesse voor de mens, studeerde ik geneeskunde. Door de gevolgen van een ongeval bleek helaas het werk als arts fysiek te zwaar. Ik rondde toen een Master in gezondheidseconomie en -recht af en werkte als beleidsadviseur en leidinggevende in een ziekenhuis. In dit werk miste ik ‘echt’ contact met anderen.

Door het volgen van een verschillende opleidingen ontwikkelde ik me als coach. Toen ik ervaarde hoe krachtig het is om je gevoel bij denken te betrekken koos ik voor de 4-jarige opleiding tot haptotherapeut. Ik ben nu geregistreerd GZ-haptotherapeut en aangesloten bij de Vereniging van Haptotherapeuten (VVH). Ik werk dan ook volgens de beroepscode van de GZ-haptotherapeut. Deze vind je hier.

Ik kan lang stilzitten, met mijn bovenlijf rechtop, iets terug, mijn armen gekruist op mijn schoot. Kijkend van onder mijn wenkbrauwen door. Mijn benen over elkaar, een voet stevig op de grond. De spanning in mijn lijf is wat hoger. Het maakt dat ik ineens in beweging kan komen en ineens weer kan stilstaan. Mijn bewegingen zijn klein en dicht bij mijn lichaam. Ik oog compact, actief en aan een stuk. En als ik praat is mijn spreektempo hoog. Stilte wissel ik af met snelle en korte beweeglijkheid.

De kwaliteit die hierin schuilt? Ik straal rust en stevigheid uit en geef jou de ruimte. Daarbij kan ik kort en snel reageren om bijvoorbeeld tot de kern door te vragen. Een snelle denker, met een licht kritische blik. Soms confronterend, vaak met een vriendelijke lach. Een combinatie van pit, betrokkenheid en relativeringsvermogen.